Colin MacIntyre - Island / Kevin Devine - Brother's BloodHet is ongetwijfeld een sympathieke kerel, deze
Colin MacIntyre. En ook is ‘ie een prima liedjesschrijver. Geen noot staat verkeerd, geen tekst zal iemand in het verkeerde keelgat schieten. Alleen laat hij dat te weinig horen. Teveel liedjes zijn gebaseerd op een enkele aardige hook of refrein.
Maar dat was wel genoeg om een handjevol hits te scoren met
Mull Historical Society. Ook op zijn soloplaat Island vinden we weer een paar mooie liedjes ("Cape Wrath", "Out Stealing Horses"), maar ook nummers die wel erg leunen op bijvoorbeeld Radiohead ("The Edge of Nearly", "Breathe"). Een kleine zeven verdient hij, omdat de hoeveelheid geslaagde pogingen de hoeveelheid middelmatige tracks net overtreft. Maar een beetje peper in zijn reet zou kunnen helpen.
Dat heeft
Kevin Devine niet nodig. Pogingen om met een emoband bekend te worden liet hij snel varen ten faveure van een solocarrière. En dat is maar goed ook. Johan uit elkaar? ‘t Is lullig, maar Kevin Devine kan zulke liedjes ook schrijven. Luister maar eens naar "I Could Be With Anyone".
Lees verder...
woensdag, december 23, 2009
The Flaming Lips - Doing The Dark Side of the MoonHun meest recente schots-en-scheve meesterwerk Embryonic ligt nog maar net in de winkels, of
The Flaming Lips hebben hun volgende album al klaar liggen. In het kader van hun jaarlijkse nieuwjaarsfeestje New Year’s Eve Freakout spelen ze in de nacht van 31 december 2009 op 1 januari 2010 niet alleen het hele album
The Dark Side of the Moon na, maar hebben ze de plaat ook maar vast in de studio opgenomen.
Dit project is een samenwerkingsverband met
Stardeath and White Dwarves, de band van het neefje van Wayne Coyne dat al eerder het voorprogramma van The Flaming Lips verzorgde. De vocalen worden vrijwel het hele album verzorgd door punklegende
Henry Rollins, zowel pratend als zingend. Electroclash-heldin
Peaches biedt ook een helpend handje.
Lees verder...
maandag, december 21, 2009
Torre Florim & Roos Rebergen – De SpeeldoosIn de categorie Leukste Kerstcadeau Van Het Jaar: de luxe uitvoering van De
Speeldoos, het project waarin Torre Florim van De Staat en Roos Rebergen van Roosbeef samenwerken. Deze luxe, gelimiteerde en genummerde versie bestaat uit een werkende speeldoos (zo eentje die je op moet winden) waar de cd in verpakt is.
Geef je met kerst niet alleen een geinige, ultra-analoge gadget, maar ook nog een EP’tje met zes van de wonderlijkste liedjes die dit jaar in Nederland uitgebracht zijn. De teksten zijn geschreven door verstandelijk gehandicapten, de muziek door Torre Florim en Roos Rebergen.
Lees verder...
zondag, december 20, 2009
Goliath - Goliath Het zal niet verbazen dat er meer dan één band was die zich de naam
Goliath aangemeten heeft. Curieuzer wordt het al wanneer twee bands niet alleen dezelfde naam gebruiken, maar ook nog eens in hetzelfde jaar een plaat uitbrengen met dezelfde titel.
Ik smokkel nu een beetje: deze twee Goliaths gaven geen van beide hun plaat uit 1970 een naam. Er is nog een overeenkomst: beide acts putten uit de blues om hun muziek een basis te geven. Maar eerlijk is eerlijk, de verschillen tussen beide groepen zijn groter. De ene komt uit Engeland, was een kwartet, had een zangeres en een saxofonist en maakte een soort vroege vorm van progrock. De andere - en daar gaat het hier over - komt uit de VS, bestaat uit vijf man, waaronder een Hammond-organist en maakte een soort proto-hardrock ("Taking Back Roads"), afgewisseld met countryrock ("Chessboard Kings"),
Lees verder...
GR & Full-Blown Expansion - GR & Full-Blown ExpansionAls je free-jazz kunt definiëren als een vorm van jazz waarbij alle regels zijn weggelaten en die daardoor gekenmerkt wordt door extreme geluiden, van hard tot zacht, van hoge tot lage tonen, van dissonanten tot harmonieën, dan maakt
GR & Full-Blown Expansion free rock.
Op deze titelloze cd staan zeven stukken die elk alle kanten op dreigen te gaan. Achter GR & Full-Blown Expansion gaat dan ook niet voor niets
Gregory Raimo schuil. Op de hoes heeft hij een waarschuwing aan laten brengen: 'Full-Blown Expansion is GR’s very own devationist alter ego'.
Lees verder...
woensdag, december 16, 2009
Brilliant Colors - Introducing Brilliant ColorsZo doe je dat, jezelf voorstellen: in een krap half uurtje tien punky liedjes er door jagen. Uiteraard wel er voor zorgen dat ze je niet vergeten. Dus schrijf melodieën die in het hoofd van de luisteraar blijven zitten. En mochten ze even indutten, zet dan gewoon een keel op ("Mythic"). Net of je op de markt staat.
Of beter: alsof je in een club staat waar net te weinig mensen in de zaal staan te luisteren en net teveel mensen aan de bar staan te ouwehoeren (riep iemand daar Paradiso?).
Brilliant Colors uit San Francisco weet hoe het moet. Ergens tussen
Shonen Knife en
Magnapop lag nog een veldje braak dat het trio met deze debuutplaat in bezit heeft genomen.
Lees verder...
maandag, december 14, 2009
Will Johnson and Jason Molina - Will Johnson and Jason MolinaErgens in het vroege voorjaar van 2008 zijn ze samen de studio ingedoken en begin 2009 zou hun eerste split-cd uitkomen. Maar het is de late herfst van dit jaar geworden en dat past ook wel zo goed bij hun muziek.
Jason Molina (
Songs: Ohia, Magnolia Electric Co.) en
Will Johnson (
Centro-matic, South San Gabriel) hebben eerder al laten weten niet vies te zijn van samenwerken met anderen. Genregenoten als als
Will Oldham (Jason Molina) en
Monsters of Folk (Will Johnson) zijn ongetwijfeld de meest illustere namen waarmee ze gespeeld hebben.
Lees verder...
zondag, december 13, 2009
Jimmy Webb & The Webb Brothers - Cottonwood Farm / Ricky Skaggs - Solo. Songs My Dad LovedTwee oudere muzikanten van naam komen vrijwel tegelijk met een nieuwe plaat en beiden houden het in de familie.
Jimmy Webb trommelde voor
Cottonwood Farm zo ongeveer zijn hele familie op. Niet alleen zijn zoons - die als
The Webb Brothers er een niet onaardige eigen carrière op na houden - maar ook bijvoorbeeld zijn vader die al ruim in de tachtig is.
Ricky Skaggs heeft voor
Songs My Dad Loved het woordje 'solo' op de hoes laten zetten. Hij is multi-instrumentalist en wil dat blijkbaar weten ook. Op dit album vinden we een bijzonder aardige verzamelde folk- en countryliedjes uit de eerste helft van de vorige eeuw, aangevuld met een aantal tracks van zijn eigen hand.
Lees verder...
vrijdag, december 11, 2009
Emilie Simon - The Big MachineToen in 2003
Emilie Simon haar weg vond naar mijn cd-speler was triphop eigenlijk al passé. Maar de combinatie van een Franse zangeres die zich in haar moerstaal – zuchtend en wel – een weg baande door de donkerte en duisternis van triphop, zorgde voor één van de aardigste platen van dat jaar.
Niet in het minst door de meer dan fraaie covers van "Femme Fatale" en vooral "I Wanna Be Your Dog". Haar tweede cd, Végétal uit 2006, was ook geslaagd, al lagen de hoogtijdagen van triphop nog veel verder achter ons. Het lijkt dus niet onverstandig om met haar derde plaat
The Big Machine een nieuwe weg in te slaan.
Lees verder...
zondag, december 06, 2009
Rhett Miller - Rhett MillerEén van de belangrijkste redenen om
Rhett Miller en zijn muziek een warm hart toe te dragen is zijn gevoel voor humor. Bij
The Old ‘97s, zijn reguliere broodwinning, kan ik nooit het gevoel van me afzetten dat ze hun tong immer ferm in cheek houden, hoezeer hun vakmanschap me ook van die gedachte af probeert te houden.
Op Rhett Miller’s soloplaten ligt de humor veel meer aan de oppervlakte. In de opener van zijn nieuwe, gelijknamige plaat "Nobody Says I Love You Anymore" zingt hij meteen al 'God give me strength / and a good length / of rope'. In "Another Girlfriend" vertelt hij een dame dat hij echt niets met haar wil beginnen: 'The last thing I need is another girlfriend / Two's enough for me / Two's enough and you would make three.'
Lees verder...
zaterdag, december 05, 2009
Eddy Current Suppression Ring – Primary ColoursPrimaire kleuren: niks geen moeilijke combinaties, alleen de drie die de basis vormen, rood, geel en blauw. En zo is het hoesje van
Primary Colours dan ook vormgegeven, met exact die drie kleuren. Net zo primair is de muziek van
Eddy Current Suppression Ring.
Alleen de basale akkoorden. Niks moeilijk doen. Gitaar, bas, drums en een zanger. Rock ‘n’ roll zoals het ooit is uitgevonden en later vervolmaakt is door de klassieke punkrockhelden.
The Stooges voor het ruigere ramwerk,
The Fall voor het sneren.
Lees verder...
vrijdag, december 04, 2009
The Nomadds - OriginalsNee, dat is geen tikfout: je schrijft
Nomadds, met dubbel d. Ze hebben dan ook niet veel van doen met hun bijna naamgenoten uit Zweden. Hoewel? Je zou kunnen betogen dat ze beiden garagerock spelen.
The Nomads uit Stockholm doen dat weliswaar sinds de jaren tachtig en
The Nomadds uit Freeport, Illinois een goeie twintig tot dertig jaar eerder, maar beiden kiezen voor min of meer elementaire rock ‘n’ roll als basis voor hun songs. Het grootste verschil zit ‘m vooral in de aanpak van die elementaire rock.
Lees verder...
woensdag, december 02, 2009
VA - Gózalo! Bugalú Tropical Vol. 3Een van de protagonisten in de roman
Boogaloo on 2nd Avenue van
Mark Kurlansky heeft zicht to doel gesteld om de boogaloo-gekte die rond 1967 New York in z’n greep hield, te reanimeren.
Het waren vooral de Puerto Ricanen en Cubanen die zich bezighielden met dit bastaardkind van mambo, soul, jazz en rhythm & blues. Platenlabel Vampisoul probeert nu al drie afleveringen te laten horen dat de Bugalú-craze niet alleen de East-Village op stelten zetten, maar ook schitterde in bijvoorbeeld Peru.
Lees verder...
