Dubbel Mono

zondag, augustus 31, 2008

 
De platenkast

heeft een nieuwe bijdrage gekregen van Vonx.



Ongesorteerde 7"'s. Dat zal ongetwijfeld betekenen dat ze niet in zijn jukebox pasten. Overigens herken ik er geen één.
|| 1:45 a.m.

woensdag, augustus 27, 2008

 
Albert Hammond Jr. - Cómo Te Llama?

Cómo Te Llama? is de tweede soloplaat van Albert Hammond, Jr., gitarist van The Strokes en - toegegeven - bij tijd en wijle een begenadigd liedjesschrijver. Hij mist het venijn van de werkjes van Julian Casablancas en ook diens net iets scherpere stemgeluid.



Over de urgentie die hun bandje op hun eerste cd liet horen - maar sindsdien ook niet meer - zullen we het maar niet meer hebben. We moeten Cómo Te Llama? op z'n eigen merites beoordelen.

Lees verder...
|| 11:59 a.m.

maandag, augustus 25, 2008

 
De platenkast

is weer uitgebreid: deze keer met foto's van de collectie van zuiderbuur Hans G.




Twee opvallende zaken: hij heeft een duidelijke voorkeur voor een zekere roemruchte band en - buitengewoon! - hij heeft nog ruimte in zijn kasten.
|| 12:13 p.m.

zondag, augustus 24, 2008

 
The Dudes - Brain Heart Guitar

Je hebt van die bandjes waar het hopeloos mis mee blijft gaan. Twee jaar nadat ze eindelijk alle personeelswisselingen, platenmaatschappijproblemen en andere ellende achter de rug hebben, krijgen ze de mogelijkheid om hun debuut op te nemen. Nog weer twee jaar later wordt de plaat zelfs in Europa uitgebracht.



Het hoesje wordt aangepast - nieuw! nu nog lelijker! - er komen zelfs twee videoclips als bonus op te staan, maar juichende recensies, ho maar. En ook deze scribent staat niet te juichen. Brain Heart Guitar van het uit Calgary, Canada afkomstige The Dudes is een aardige plaat. Als er niet al een Weezer bestond, zou het zelfs een zeer aardige plaat zijn.
Lees verder...
|| 10:31 a.m.

dinsdag, augustus 19, 2008

 
Jefferson Pepper - American Evolution (The White Album)

Het is een groot project waar singer/songwriter Jefferson Pepper zich aan gezet heeft. Na deel 1 - afgelopen maart - verschijnt nu deel 2 van zijn American Evolution-project. Het idee is om op drie cd's met in totaal 51 liedjes de geschiedenis van de Verenigde Staten te vertellen. Niet de geschiedenis zoals die uit de boeken verteld wordt en waarin geschiedenis bestaat uit de beslissingen van machthebbers, maar de geschiedenis zoals die door de kleine man beleefd wordt.



Ja, Woody Guthrie is nog niet vergeten in Amerika. Het eerste deel stopte in 1940. De cd die nu in de speler ligt beschrijft de jaren veertig tot en met tachtig van de twintigste eeuw.
Lees verder...
|| 12:27 p.m.

maandag, augustus 18, 2008

 
Lowlands Top 3

1. The Gutter Twins
De donkere tent en het spaarzaam verlichte podium waren het ideale decor voor het optreden van Dulli en Lanegan en band. Ze verjoegen hun geesten en mijn vermoeidheid met gemak. En zagen we nu werkelijk Mark Lanegan even glimlachen? Of grimaste hij van de spierpijn? Een heel optreden in één of twee houdingen staan moet toch zeer doen.

2. The Flaming Lips
Wayne Coyne was verrassend goed bij stem en de volkomen overdonderende show bracht mij een uren durende glimlach. Ik weet ook wel dat alle visuele spektakelstukjes al eerder gezien waren, alleen nog niet door mij.

3. dEUS
Vijf Lowlands-optredens: twee keer mis, drie keer raak. Waaronder deze keer. Het veel te kille geluid van hun laatste plaat wordt live wel met warmte gespeeld.

Eervolle vermeldingen: Claw Boys Claw (deed Iggy & The Stooges na en overtuigde ook nog); Fucked Up (meisje in het publiek: die zanger heeft grotere tieten dan ik); Franz Ferdinand (degelijk = goed); Triggerfinger (gruizige woestijnrock); Black Mountain (stonede spacey rock verwaaide door raargeplaatste en veel te druk bezochte Charlie-tent); GEM (verraste nadat ik ze eerder in een club maar matig zag presteren); Tricky (de regen kreeg de tent vol, maar wie oplette kreeg een mooie, donkere en intense show te horen); The Rascals (snotapen die zich vrolijk door hun felle, met tempo- en volumewisselingen gevulde liedjes speelden).

Tegenvallers: Sex Pistols (deden veel te langzaam tempo een theaterstukje); de Daily Paradise-crypto die dit jaar werkelijk niet te doen was. (Foe, Philip ;-)
|| 12:21 p.m.

woensdag, augustus 13, 2008

 
Pete Molinari - A Virtual Landslide

Als elk Engels tutje ouwe soul mag recyclen, dan is het goed nieuws dat er snotapen zijn als Pete Molinari die hetzelfde doen, maar dan met nog iets oudere rock 'n' roll. En blues. En country. Een snerpende stem en een fel hakkende Telecaster lijkt zwaar te leunen op de late jaren vijftig en vroege jaren zestig ('It Came Out of the Wilderness'), maar daar denkt de op de hoes van zijn tweede plaat wel erg serieus kijkende Molinari anders over.



Even gemakkelijk pakt hij de akoestische gitaar erbij en speelt een mooi uitgesponnen bluesje waarvoor hij ook nog eens een mondharmonica omhangt ('Oh So Lonesome For You').
Lees verder...
|| 8:16 a.m.

zondag, augustus 10, 2008

 
Beansprouts - Happy Go Lucky

Er zijn veel mensen die geloven dat een goed liedje pas goed genoemd mag worden als het ook in een akoestische setting overeind blijft. In dat geval hebben Liesbeth Kemerlings en Martijn de Kleer de juiste weg bewandeld: Na het spelen van covers en veel optreden - akoestisch dus - ontwikkelden ze hun eigen repertoire onder de naam Beansprouts.



Uitgebreid tot een vijfmansband met elektrische gitaar en drummer spelen ze nu klassieke rootsmuziek, maar wel vooral eigen nummers. Ze leunen zwaar op de Amerikaanse Westcoast-scene van de eerste helft van de jaren zeventig, maar dankzij de pregnante stem van Liesbeth Kemerlings (denk aan Lucinda Williams) zijn het geen copycats.
Lees verder...
|| 8:10 a.m.

zaterdag, augustus 09, 2008

 
Achterstallig werk

Old 97s - Blame It On Gravity
Zullen we de zwaartekracht dan maar de schuld geven? Dat The Old 97s afgestapt zijn van hun klassieke countryrock en nu Elvis Costello nadoen?



Of is er van schuld geen sprake en is deze nieuwe plaat van The Old 97s een zeer succesvol vervolg op en uitbreiding van hun oeuvre?
Lees verder...

The Whipsaws - 60 Watt Avenue
Wat valt er eigenlijk te doen in Alaska? Je kunt er in de olie-industrie werken, bomen hakken en op krab vissen.



Het eerste heeft als risico dat je de kust en alle flora en fauna vervuilt, het tweede dat je jezelf met een bijl verwond en op zee kun je van boord slaan in een sneeuwstorm en verdrinken. Nee, dan kun je beter doen als The Whipsaws: fanatiek rock 'n' roll spelen
Lees verder...

Five Dollar Priest - s/t
Onze favoriete geestelijke Reverend Beat-Man heeft niet langer het alleenrecht op een kerk met duivelse rochelblues.



Vanuit New York komt de katholieke kerk de protestante Zwitser een antwoord geven. Five Dollar Priest is hun naam en hun variant van de blues is zo mogelijk nog grotesker, nog ranziger en wordt met nog meer geweld vanaf de kansel gepredikt.
Lees verder...

J. Frank Wilson & The Cavaliers - The Definitive Collection
Het is een tragisch, maar naar het schijnt waargebeurd verhaal dat verteld wordt in "Last Kiss": de geschiedenis van twee jonge geliefden die met hun auto tegen een tractor botsen, met fatale gevolgen.



Dit droevige verhaal echoot na in de geschiedenis van J. Frank Wilson & The Cavaliers.
Lees verder...
|| 5:17 a.m.