Dubbel Mono

woensdag, december 27, 2006

 
V/A - Psychedelic States: Arkansas in the 60s Vol. 1

Een Fundgrube is het: de catalogus van Gear Fab Records uit Orlando, Florida. Naast hun reguliere reissues van vergeten bands uit de jaren 1965-1972 stellen ze fantastische verzamelaars samen. Psychedelic Crown Jewels en Psychedelic States zijn de, eh, kroonjuwelen van het label dat zich specialiseert in psychedelica, garage en freakbeat.



Op Arkansas in the 60s Vol. 1 vinden we gems als The Light Brigade (niet te verwarren met de Nederlandse band met dezelfde naam!) met het gedreven "Baby You Don't Care", The Romans uit Little Rock, Arkansas (die optraden in Romeinse toga's) en The Fone Book (met een uitermate gemeen orgeltje op "Plight Of The Yearner").
Lees verder...
|| 1:08 p.m.

 
Shiner Twins - All In Store

De hoes lokt de vergelijking uit: All In Store is een rommelige CD, maar dan zoals een zolder in een oud huis. Stoffig, maar uitdagend en vol verrassingen. Een avontuur met onverwachte vondsten en oude liedjes waar de Shiner Twins het stof voor je hebben afgeblazen. Americana is het toverwoord en de verschijningsvorm varieert van mooie klassieke country (opener "All In Store"), rhythm en blues ("Some Place Else"), pub- en bluesrock ("Lay Down") tot cajun ("Little Carol").



De bandleden hebben dan ook al een fikse reis achter de rug door het Americanalandschap. Van begeleiders van Malford Milligan en J.W. Roy (die de zang voor zijn rekening neemt op "Drown In Your Arms") zijn de leden nu gepromoveerd tot de Shiner Twins.
Lees verder...
|| 1:04 p.m.

 
Meindert Talma & The Negroes - Nu Geloof Ik Wat Er In De Bijbel Staat

In februari 2005 vond in De Balie in Amsterdam een festival plaats, opgedragen aan Harry Smith, kunstenaar, filmer, verzamelaar en bovenal bekend als samensteller van The Anthology of American Folk Music. Grote namen als Blind Lemon Jefferson, Missisippi John Hurt en The Carter Family kregen dankzij deze box met platen bekendheid in de Verenigde Staten en gelden sindsdien als de roots van de Amerikaanse populaire muziek. Op dit festival speelde Meindert Talma Nederlandse vertalingen van een aantal van deze liedjes.



De perfecte plek en gelegenheid om deze bewerkingen op plaat te zetten werd een jaar later gevonden: het kerkje ‘Jezus Leeft' in Drachtster Compagnie. Dit kerkje stond leeg nadat de gemeente die het bezat letterlijk was uitgestorven toen het laatste gemeentelid - die ook de voorganger was - overleed. Het verhaal achter deze kerkgemeenschap past uitstekend bij de liedjes op Nu Geloof Ik Wat Er In De Bijbel Staat. En een Friese plattelander die al jaren in de provincie Groningen vertoeft, blijkt met zijn hoogstpersoonlijke geschiedenis van liedjes en vooral teksten schrijven de ideale vertolker van deze klassieke Amerikaanse folkliedjes.
Lees verder...
|| 1:00 p.m.

zondag, december 17, 2006

 
Dead Moon - Unknown Passage: The Dead Moon Story

Twee werkende ouders en drie jonge kinderen: een recept voor ellende. Sommige ouders redden het desondanks prima, zelfs zonder crèches, naschoolse opvang en subsidies. Fred en Toody Cole bijvoorbeeld. Zij voedden naast hun drukke werkzaamheden drie kinderen op die inmiddels zelf ook kinderen hebben. Dat het niet altijd koek en ei was, blijkt wel uit het feit dat hun jongste zoon, ondanks de liefdevolle opvoeding die hij genoten heeft, zeer ver van het goede pad is geraakt. Hij is manager bij een aantal grote supermarkten geworden.



Fred en Toody Cole zijn inmiddels by far de coolste grootouders ter wereld. Twintig jaar al touren ze als Dead Moon, de ultieme rock 'n' roll-outfit de wereld rond. Het enige andere bandlid is Andrew Loomis' [He] has done everything Keith Richards has done, but with a lot less money.' Op de DVD Unknown Passages: The Dead Moon Story wordt het verhaal van deze band en de twee oprichters vertelt.
Lees verder...
|| 8:50 a.m.

zaterdag, december 16, 2006

 
RIP Dead Moon

Na twintig jaar en met juist een carrière-overzicht op hun naam, besluiten Fred Cole & co. er mee te stoppen.



Shame, shame, shame, onze favoriete rock 'n' roll-grootouders hadden nog een paar mooie platen en vooral een heleboel shows in zich.

[via Frommel]
|| 9:48 a.m.

 
Rhett Miller - The Believer

Rhett Miller zou je kunnen kennen als voorman van de geweldige Old 97’s en anders herken je zijn stem misschien van de tv-serie Twenty Good Years. Ook de Old 97’s laten zich zien als liefhebbers van mooie pakken en pakkende liedjes. Op deze tweede soloplaat laat Rhett Miller horen dat zijn palet meer kleuren kent dan wat hij kon laten zien bij de Old 97’s.



Met hulp van onder meer Gary Louris (The Jayhawks), Matt Chamberlain (Tori Amos, Fiona Apple) en producer George Drakoulis (Black Crowes) maakte hij een wat meer poppy plaat die soms de kant van Tom Petty opgaat ("Help Me, Suzanne"), soms aangenaam ouderwetsige ballads laat horen ("Meteor Shower") en soms Big Star-achtige powerpop ("Singular Girl").
Lees verder...
|| 2:53 a.m.

woensdag, december 06, 2006

 
Beatles - Love

Voor Love hebben The Beatles een zesde bandlid gekregen. Naast George Martin, die we al jaren kennen als het vijfde lid, is het nu diens zoon, Giles Martin, die een belangrijke rol speelt. Voor Love hebben vader en zoon Martin de oude banden met Beatles-tracks nog eens onder handen genomen, door elkaar gegooid en met een boel knip- en plakwerk laten zien hoe belangrijk de rol van de producer in het latere Beatleswerk was.



Wat bij de eerste aankondiging van een remixplaat in opdracht van het Cirque du Soleil leek als de volgende poging om nog meer geld te genereren via de belangrijkste band uit de popgeschiedenis, is verrassend positief uitgevallen. Bij nadere beluistering blijkt wat voor geweldige ideeën The Beatles hadden en hoe sprankelend ze die op plaat konden zetten.
Lees verder...
|| 9:04 a.m.

zaterdag, december 02, 2006

|| 1:26 p.m.

vrijdag, december 01, 2006

 
Kutplaat, kutplaat, kutplaat!

Pastoor Poncke verzamelt lijstjes met flops: de tien meest irritante platen die er te bedenken zijn. Dubbel Mono deed ook mee:

01. Queen - Bohemian Rhapsody
Of hoe je, als je maar hard genoeg schreeuwt, van een heleboel niks een heleboel onzin kunt maken. Wat een gadverdammese bende pompeuze niet-leuke flauwekul. Alleen geschikt om meegezongen te worden door bierbuik en snor dragende sukkels.
02. John Miles - Music
'Music was my first love, and it will be my last'. Alsof 'ie over zijn ochtendurine zingt.
03. Lange Frans & Baas B. - Het land van...
Diemen is 'da hood' en Lange Frans en Baas B doen sentimenteel. Nu heb ik niks tegen sentimentele would-be gangsta's, maar je hoeft het niet op muziek te zetten. En al helemaal niet als er zo'n VVD-toontje in moet: 'Het land waar als je rijk wordt je zoveel inlevert. En dat je bij jezelf denkt, hoeveel zin heeft het?'
04. Gerard Joling - At Your Service
Alsof die maffiose Fortuyn-kliek al niet erg genoeg was, moest Joling zo nodig een liedje zingen over de KPM (Kale Pedofiele Marokkaantjesneuker).
05. André Hazes - Zij gelooft in mij
Hazes was ongetwijfeld een natuurtalent maar in elk geval een ridder van de tragische figuur. Zijn muziek vooral met plastic synthesizertjes opgetuigde rimram waarover die knakworst-en-bier-koning zijn schlagergetetter-met-snik mag heen brullen. Als niet zijn as, maar de Arena bij de herdenking van zijn overlijden de lucht in was geschoten, was er nu heel wat minder geteisem in Amsterdam en omstreken geweest.
Lees verder...
|| 8:09 a.m.

 
Arab Strap - Ten Years of Tears

Aidan Moffat en Malcolm Middleton kijken weg van de cameralens op de hoes van Ten Years of Tears, de afscheidsplaat van hun band Arab Strap. De scène waarin ze op de foto figureren is die van een feestje dat net afgelopen is. De ballonnen liggen er nog en ook de schaaltjes staan nog op tafel. Ze lijken wel onaangeroerd, alsof er niemand is komen opdagen. Dat is schromelijk overdreven als het slaat op Arab Strap zelf.



Na tien jaar en met een -vooral voor Malcolm Middleton - succesvolle solotoekomst zetten de twee een punt achter hun band. Met achttien liedjes die niet zomaar een verzameling tracks van hun zes platen zijn, aangevuld met een nieuwe single, maar outtakes, demo-opnames en remixes en inderdaad, ook een nieuwe track ("The Girl I Loved Bofore I Fucked").
Lees verder...
|| 8:05 a.m.