Dubbel Mono

  dEUS - Following Sea
Ongetwijfeld ben ik niet de enige die dEUS eigenlijk een beetje aan het afschrijven was. De eerste drie albums gelden als klassiek, alles erna is aardig, soms goed, soms koud, kil en vervelend. Blijkbaar was het de spanning en het botsen van karakters (al dan niet dankzij de vele personeelswisselingen) gedurende de eerste drie jaar die de noodzakelijke, vruchtbare bodem vormden.

Na de trits Worst Case Scenario, In A Bar, Under The Sea en The Ideal Crash werd er langer tijd genomen in de studio en kon men blijkbaar te goed aan elkaar wennen. Uiteraard is dat psychologie van de koude grond, maar het zou wel eens de verklaring kunnen zijn waarom dEUS zo plotseling met een nieuwe plaat komt.
Lees verder...

|| 5:29 a.m.