Dubbel Mono

zondag, april 25, 2010

 
Rock Island - Rock Island

Het Darwin-jaar 2009 mag dan afgelopen zijn, er worden nog steeds uitgestorven diersoorten ontdekt. Of beter: herontdekt. Reissuelabels als Gear Fab gaan stug door met het opgraven en opnieuw onder de aandacht brengen van allerlei sinds lang van deze aardbodem verdwenen rockmonsters. Uit Philadelphia bijvoorbeeld, komt Rock Island.



De versteende restanten van een diersoort die we dus eenvoudigweg rockdinosaurus zouden kunnen noemen. Maar dat is te kort door de bocht. Nu het heropgerichte Wolfmother deze zomer ongetwijfeld weer grote ogen gaat gooien op festivals en een Nederlandse band van min-twintigers - DeWolff - alom (terecht!) juichende kritieken krijgt, zou je het hoogstens kunnen hebben over één van de gemeenschappelijke voorouders van deze bands.
Lees verder...
|| 4:58 a.m.

woensdag, april 21, 2010

 
Astrid Swan - Better Than Wages

Het is al haar derde album en het persbericht verzekert me dat de voorganger niet van blogs was af te slaan. Toch is Better Than Wages de eerste plaat van Astrid Swan (echte naam: Astrid Joutseno) die mijn cd-speler bereikt. Hoewel haar carrière volgens datzelfde persbericht van start ging met behulp van Jimi Tenor, klinkt het alsof ze nog niet goed weet welke kant het op moet met haar muziek.



Ze heeft niets van het melancholische dat zo vaak (te vaak?) geassocieerd wordt met het hoge noorden, maar vooral een goed gevoel voor vrolijke pophooks. Alle liedjes worden aangekleed met hippe geluiden en dat laat de balans nog al eens de verkeerde balans op slaan. In het o zo stoere "Your Bitches" klinkt het nog als ouderwetse glamrock, in "Blooms" en "Status Upstate" zitten we in Editors-territorium en in "Unrelated" horen we alle electrodames van dit moment.
Lees verder...
|| 11:30 a.m.

zondag, april 18, 2010

 
Bonnie 'Prince' Billy & The Cairo Gang – The Wonder Show of the World

Het lijkt soms wel of Will Oldham zich lekkerder voelt als hij met anderen kan samenwerken, dan wanneer hij in zijn eentje een plaat opneemt. Nog maar net heeft hij een remix van "I Feel Better" van electropoppers Hot Chip gemaakt voor Record Shop Day (dat dan ook de omineuze titel "I Feel Bonnie" meekreeg), of er ligt een volledig nieuw album te wachten.



Deze keer opgenomen met behulp van The Cairo Gang, een duo dat ook al meespeelde op Bonnie 'Prince' Billy’s The Letting Go en Lie Down In The Light. Voorman Emmett Kelly maakt overigens ook deel uit van de liveband van Bonnie Billy. Het resultaat van deze veel verder gaande samenwerking is overigens genuine Will Oldham: kaal en intens, gedomineerd door spaarzame gitaren en een enkele drumveeg.
Lees verder...
|| 8:47 a.m.

woensdag, april 14, 2010

 
Het Gloren - Glorie 123

Een fikse portie lef kan Floris Schrama niet ontzegd worden. Ik durf er een lief ding onder te verwedden dat er geen recensie gaat verschijnen waar de naam Spinvis niet zal vallen. Maar hij lokt dat dan ook zelf uit.



Niet eens zozeer doordat zijn stem hem duidelijk in het midden van het land - ik zal niet zeggen in Nieuwegein - plaatst, maar vooral door openingsnummer "Zomerdagen Oostenwind". Dezelfde associatieve, melancholische teksten en dezelfde even melancholische invulling van de muziek.
Lees verder...
|| 10:26 a.m.

zondag, april 11, 2010

 
Johnny Dowd - Wake Up The Snakes

Het verhaal van de verhuizer die op zijn vijftigste besloot om de liedjes die hij stiekem maakte in zijn kantoor toch maar eens op plaat te zetten, kunnen we gevoeglijk vergeten. De carrière die Johnny Dowd sinds die tijd - twaalf jaar geleden alweer - opgebouwd heeft, is op zichzelf al bijzonder genoeg.



Ga maar na: sinds zijn debuut Wrong Side of Memphis heeft hij ruim tien albums opgenomen en minimaal evenveel succesvolle, maar Europese tournees volbracht. En dat zal wel eens knagen aan de inmiddels zestiger: in Europa heeft hij dan wel een platenlabel en relatief gezien aardig succes, in zijn thuisland de Verenigde Staten is Wake Up The Snakes alleen via zijn eigen website te krijgen. Hoe dan ook, het onaardigste wat je over dit album kunt zeggen is dat het meer van hetzelfde is.
Lees verder...
|| 1:06 a.m.

woensdag, april 07, 2010

 
VA - The Village. A Celebration of the Music of Greenwich Village

In de eerste helft van de jaren zestig was Greenwich Village in New York eventjes het centrum van de muzikale wereld. Folk was er groot, heel erg groot. Het aardige is dat deze wijk tegenwoordig nauwelijks verworden is tot een tourist trap, maar dat het er tussen de platenzaken en jazz- en popzaaltjes nog steeds aardig vertoeven is. Behalve de straatnamen en de uithangborden van een paar clubs is er niet veel dat nog herinnert aan de hoogtijdagen dat elke koffieshop folkzangers boekte en dat legendes als Pete Seeger, Dave Van Ronk en Joan Baez er optredens verzorgden.



Het beroemdste kind van Greenwich Village zou uiteraard Bob Dylan worden. Dat zal meteen verklaren waarom vijf van de dertien liedjes op The Village. A Celebration of the Music of Greenwich Village van zijn hand zijn. Nu lijkt het alsof de andere grootheden van veel minder betekenis waren voor Greenwich Village.
Lees verder...
|| 11:19 a.m.

maandag, april 05, 2010

 
Painted Air - Come On 69

Een bandje dat een cover opneemt van Moving Sidewalks moet wel iets hebben. In elk geval een goed gevoel voor onbekende briljantjes. Want "Every Night A New Surprise" zul je hoogstens tegenkomen op een curieuze sixtiesverzamelaar of een album dat de bronnen van ZZ Top probeert te exploreren.



Moving Sidewalks’ belangrijkste claim to fame is immers dat ZZ Tops Billy Gibbons lid was. Het Hamburgse (preciezer: uit St. Pauli afkomstig, zo melden ze trots op hun website) Painted Air bestaat uit liefhebbers. Niet alleen van obscure nummers, maar ook van een fijn analoog geluid voor hun met fuzz (de gitarist noemt zich niet voor niet Fuzzomazz) overgoten garagerock.
Lees verder...
|| 6:22 a.m.

 
Hipbone Slim & The Knee Tremblers - The Kneeanderthal Sounds of

Al gezien, al gehoord, al gespeeld: been there, done that. De heren die zich achter de naam Hipbone Slim & The Knee Tremblers verschuilen zouden het makkelijk en naar waarheid kunnen zeggen. Om vervolgens chagrijnige zeurpieten te worden die alle zogenaamd nieuwe muziek wegrelativeren.



Maar daar hebben ze niet voor gekozen. Hipbone Slim aka The Bald Bomber aka Sir Bald Diddley, John Lard Gibbs en Bruce Bash Brand doen het gewoon allemaal nog een keer, maar nu in één band.
Lees verder...
|| 6:20 a.m.

donderdag, april 01, 2010

 
Krista Detor – Chocolate Paper Suites

Op het eerste gehoor heeft Krista Detor het zichzelf en haar luisteraars niet makkelijk gemaakt. En ook commercieel en marketing-technisch is het misschien niet het handigst om je nieuwe album te presenteren als een verzameling suites.



De zangeres uit Indiana presenteert de vijftien liedjes op Chocolate Paper Suites in vijf delen, elk gewijd aan een thema, meestal een grootheid uit de kunst en wetenschappen: de dichter Federico Garcia Lorca, de wetenschapper Charles Darwin en de dichter Dylan Thomas.
Lees verder...
|| 12:56 p.m.