Dubbel Mono

  Kentin Jivek - Eight New Prophecies

De kortst mogelijke omschrijving is een makkelijke. File Under: Nouveau Folk. Of voor mijn part: Folk de freak. Want de muziek van Fransman Kentin Jivek bewandelt grosso modo dezelfde paden als erkende grootheden uit het genre als Devendra Banhart en Sufjan Stevens. Al is Jivek minder woest en wild als de eerste en minder productief en spaarzamer in zijn arrangementen als de tweede.



Hij leunt zo nu en dan ("Wig Ma Wag! Henchman of the Death") zwaar op de psychedelische grappen uit de jaren zestig en zeventig, maar dan op akoestische instrumenten. Zijn teksten zijn ongrijpbaar - onbegrijpelijk mag je ook zeggen - en zowel in het Engels als het Frans (soms gecombineerd, zoals in "Pandora’s Box").
Lees verder...

|| 3:09 a.m.