Dubbel Mono

zondag, september 27, 2009

 
The Scene Is Now - Total Jive

Vorig jaar kregen we al een keurige reissue van het debuut van The Scene Is Now, het vanwege titel en prijsnummer "Yellow Sarong" niet snel te vergeten Burn All Your Records. Eerder dit jaar zagen we hun derde plaat, Tonight We Ride.



Voor ons ligt nu Total Jive, de tweede, wat poppiër plaat van deze New Yorkse band. Aan de naam van de band en de titels van hun platen valt het al af te lezen: deze jongens zijn niet van de straat. Nerveuze, New Yorkse postpunk, no wave verwant aan het werk van James Chance (The Contortions, James White & The Blacks), met de tong firm in cheek.
Lees verder...
|| 3:01 a.m.

woensdag, september 23, 2009

 
Adrian Shaw & Rod Goodway - Oxygen Thieves

Te zeggen dat Adrian Shaw en Rod Goodway ouwe rotten zijn is een understatement. Net als een terloops geplaatste opmerking dat ze er al een reeks bandjes op hebben zitten. Rod Goodway heeft op zijn website voor het gemak maar een family tree gebouwd, want zijn eerste bandje startte hij in 1962. Tussen dat bandje en dit project met Adrian Shaw telde ik zo’n vijftig outfits. Slechts één daarvan kende ik: The Bevis Frond.



Daarin figureerde ook Rustic Rod’s huidige muzikale partner Adrian Shaw. Hij deed het iets rustiger aan in zijn carrière, al telt ook die een fikse lijst, waarin Hawkind als bekendste naam figureert. Met z’n tweeën keren ze nu terug naar de jaren zestig en zeventig.


Lees verder...
|| 9:37 a.m.

zondag, september 20, 2009

 
Bloodkin - Baby, They Told Us We Would Rise Again

Zeven albums hebben ze al op hun conto geschreven, tien als je de soloplaten van voorman Daniel Hutchens meerekent. Maar geen enkele daarvan heeft mijn oren of platenkast gehaald. Tot nu dan, nu - een stief half jaar na de Amerikaanse release - Baby, They Told Us We Would Rise Again het Europese vasteland bereikt.



Curieus eigenlijk, want ik leef nog immer in de veronderstelling dat southern rock in Nederland een vrij grote fanschare heeft. Kijk maar eens naar het succes van bijvoorbeeld Drive-By Truckers. Een band waar het eveneens uit Athens, Georgia afkomstige Bloodkin mee tourde en waar ze ook het best mee kunnen worden vergeleken.
Lees verder...
|| 4:45 a.m.

vrijdag, september 18, 2009

 
Deadstring Brothers – Sao Paulo

Ze hebben een goed gevoel voor timing, de leden van Deadstring Brothers. Vlak nadat The Rolling Stones bekend maakten dat ze hun laatste veertien platen opnieuw gaan uitbrengen, komt Sao Paulo op de markt. De truc van de Stones bestaat er uit dat ze de beste LP van die veertien, Exile On Main St., geen verschijningsdatum hebben mee gegeven.



erst die andere dertien uitbrengen en daarna het hoogtepunt uit hun carrière. Erg is dat niet, want het wachten wordt verzacht door Sao Paulo. Geen enkele band weet op dit moment het Cosmic American Music-geluid van Gram Parsons en dat van Exile… zo dicht te benaderen als het combo rond Kurt Marschke.
Lees verder...
|| 12:22 p.m.

zondag, september 13, 2009

 
The Pussywarmers - My Pussy Belongs To Daddy

Het vuilnisbakkenorkest dat zich The Pussywarmers noemt, komt uit Zwitserland, heeft het Italiaans als moedertaal, maar kan zich overal verstaanbaar maken. Want ze spelen theatrale volksliedjes, ferm geworteld in de blues en folk van het Europese vasteland. En of het nu gaat om een walsje, een treurmars of vaudeville uit de jaren twintig, hun steevast akoestische nummers doen hun werk, ook al versta je de teksten maar half.



Je wilt een fles drank openen, een sigaret in je mondhoek steken en de dame naast je verleiden tot een dansje op de kleine ruimte in het donkere café waar dit orkestje de nacht wegspeelt en je dagelijkse zorgen wegspoelt.
Lees verder...
|| 1:17 a.m.

maandag, september 07, 2009

 
The Bottle Rockets - Lean Forward

The Bottle Rockets zijn als die goeie, ouwe kroeg op de hoek waar vrijwel nooit iets veranderd. Je denkt er niet steeds aan, afgeleid als je bent door de nieuwste en hipste place-to-be, maar altijd kun je er terecht. De kleedjes op de tafeltjes zijn nog steeds dezelfde als toen. Het bier van de tap is eeuwig van dat ene merk, al staan er nu misschien ook flesjes met witbier en Corona achter de bar.



Aan de tafeltjes zit soms eens een nieuw gezicht en in de cd-speler draait eens iets anders (maar meestal zijn het dezelfde krakers als altijd: Creedence Clearwater Revival, Townes Van Zandt, Stones, Lynnyrd Skynnyrd: eerlijke rock ‘n’ roll voor eerlijke mensen).
Lees verder...
|| 11:55 a.m.

vrijdag, september 04, 2009

 
Gina Villalobos - Days On Their Side

Sommige muzikanten hebben het nauwelijks in zich om een slechte plaat te maken. Zelfs in hun meest ongeïnspireerde momenten komt er iets uit dat aan een zekere kwaliteitsstandaard voldoet. Vakmanschap, heet dat dan.



Gina Villalobos lijkt zo langzamerhand één van die zeldzame liedjesschrijvers te worden. Days On Their Side is inmiddels haar vierde plaat. De overdonderende pracht van Miles Away weet ze niet te evenaren, maar dat was dan ook de plaat waar haar op de rand van ruig bivakkerende stem en de juiste begeleiders samen met een warme productie haar liedjes de ideale bedding gaven.
Lees verder...
|| 12:28 p.m.