Dubbel Mono

vrijdag, februari 27, 2009

 
Tommy Womack - There, I Said It!

Een veertiger met een lange carrière in allerlei bandjes, een aardige staat van dienst als het gaat om liedjes schrijven en vier soloplaten op zijn naam. Dat is Tommy Womack. Een grote naam is hij nooit geworden. Hij blijft er, getuige de teksten op het wisselvallige There, I Said It!, behoorlijk laconiek onder



De vreugde van het gezinsleven met vrouw en zoon wordt bezongen in Nice Day en hij verbaast zich over het feit dat hijzelf zo laconiek is geworden over zijn eigen status als muzikant ("I'm Never Gonna Be a Rock Star"). Ooit raakte hij opgewonden wanneer er een bandje in zijn stad op kwam treden met de naam "Alpha Male & The Canine Mystery Blood" (het beste nummer, een mooie talking-blues). In die jongere jaren zou hij zich volgieten met drank en vlak bij het podium staan. Nu roept zo'n bandnaam alleen licht-melancholische herinneringen op aan de tijd dat MTV nog muziekclips uitzond en REM een opwindende band was.
Lees verder...
|| 1:29 a.m.

maandag, februari 23, 2009

 
Record Cover, eh... Galore

Platenhoezen, of beter: singlehoesjes.



En dan niet de fotohoesjes, maar de fabrieksverpakkingen. Want hoe mooi zijn die soms niet?



[via Eazy]
|| 9:33 a.m.

zondag, februari 22, 2009

 
J. Tex and the Volunteers - One of These Days

Denemarken is een fijn land. De mensen zijn aardig - zolang ze maar niet denken dat je een Duitser bent - en het voelt er uitermate beschaafd, netjes en schoon. Bovendien hebben ze er verrassend lekker brood. Een muzikale traditie heb ik er nooit kunnen ontdekken.



Ik kom ook graag in de Verenigde Staten. Het brood is er niet lekker, de gemiddelde Amerikaan heeft geen idee wat beschaving is, maar is wel erg aardig. Bovendien zijn ze de uitvinders van de rock 'n' roll en de country. Wat gebeurt er als je beide landen in je bagage hebt zitten? Ene Lars Ullrich begon een ooit grootse metalband. Hij is geboren in Denemarken en opgegroeid in de VS. J. Tex is geboren in Detroit, Michigan, maar woont al een groot deel van zijn leven in Denemarken.
Lees verder...
|| 7:09 a.m.

donderdag, februari 19, 2009

 
Ben Kweller - Changing Horses

Als je wilt weten wat de favoriete countrysongs van Ben Kweller zijn, moet je even naar zijn website. Een sympathieke homepage, hoogstpersoonlijk door Ben in elkaar geknutseld, waar je onde rmeer deze mixtape vindt.



Maar je kunt natuurlijk ook gewoon naar zijn nieuwe plaat luisteren. Changing Horses afdoen als een popquiz is vele malen tekort door de bocht, maar de invloeden liggen er wel duimendik bovenop. Aan de andere kant: welke zichzelf respecterende singer/songwriter is bang voor tradities?
Lees verder...
|| 1:46 p.m.

zondag, februari 15, 2009

 
Wintersleep - Welcome To The Night Sky

Het lijkt wel of het steeds vaker voorkomt: platen die pas een jaar of langer na verschijning in Noord-Amerika, de oversteek naar Europa maken. Je zou verwachten dat het wereldwijde web voor een snellere ontdekking van allerlei meer en minder glanzende pareltjes zou zorgen.



Hier hebben we er weer eentje: Welcome to the Night Sky is de derde plaat van het uit Halifax, Canadese afkomstige Wintersleep. In 2007 in hun thuisland verschenen en nu tot Nederland doorgedrongen. Breed uitwaaierende gitaarrock met de juiste dosis diepgang.
Lees verder...
|| 3:47 a.m.

zondag, februari 08, 2009

 
Aidan Moffat & The Best-Ofs – How to Get to Heaven from Scotland

Slechts de namen der grote drinkers leven voort, schreef de te vroeg overleden schrijver Riekus Waskowsky al. Als dat klopt, dan is Aidan Moffat al een tijdje verzekerd van een plaatsje in het pantheon van onvergetelijke helden.



Na samen met Malcolm Middleton een stuk of zes prachtige platen onder de naam Arab Strap gemaakt te hebben, is How To Get To Heaven From Scotland zijn eerste echte soloplaat (het literaire tussendoortje I Can Hear Your Heart tel ik voor het gemak niet mee).
Lees verder...
|| 3:00 a.m.

donderdag, februari 05, 2009

 
Michelle Wright - Everything And More

Everything And More van de Canadese singer/songwriter Michelle Wright was in eerste instantie - maart 2006 - alleen verkrijgbaar via internet, als download en als cd, maar alleen in haar thuisland Canada. Nu, bijna twee jaar later, krijgt de rest van de wereld pas de gelegenheid om deze collectie uit de platenbakken te vissen. Is het de moeite waard?



Haar songs zijn meer dan vakkundig in elkaar gezet en Michelle Wright heeft een krachtige stem, waarmee ze zowel ballads als steviger werk aankan. Haar roots liggen duidelijk in de country, maar er is te veel pop in haar liedjes gestopt. Dezelfde val waar ook Ilse de Lange ingetrapt is.
Lees verder...
|| 1:18 p.m.

maandag, februari 02, 2009

 
Phosphorescent - To Willie

In 1977 bracht Willie Nelson een saluut aan countrylegende Lefty Frizzell, in de vorm van tien covers van liedjes van de twee jaar daarvoor overleden held. De plaat was gestoken in een off-white hoes waarop met goudkleurige schrijfletters de tekst To Lefty From Willie was geschreven.



Nu, tweeëntwintig jaar later, neemt Matthew Houck aka Phosphorescent het stokje over. In eenzelfde soort hoes, gebroken wit en getooid met goudkleurige schrijfletters in hetzelfde font, vinden we een cd met covers van Willie Nelson-nummers. Elf deze keer en het is, zoals mag worden verwacht van iemand als Mathew Houck, geen gemakzuchtige greatest hitscompilatie geworden.
Lees verder...
|| 2:01 p.m.