Dubbel Mono

  VA - Born To The Breed: A Tribute to Judy Collins

Het is onvermijdelijk bij tributeplaten: ze zijn zo onevenwichtig als de pest. De ene muzikant eert zijn of haar held door zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven, uit angst, eerbied of onkunde. Een ander denkt: aan dat origineel kan ik toch niet tippen, onder het motto 'een eigen draai' bak ik mijn eigen versie.



Wederom: angst, eerbied of onkunde. Wat mij betreft zijn het goede redenen als de muzikanten zelf power genoeg hebben om zichzelf door te laten klinken in hun bewerking. En dan mag je best heel erg dicht bij het origineel blijven. Born To The Breed is dan ook een uitstekende tribute.
Lees verder...

|| 12:38 p.m.