Dubbel Mono

  Bryan Ferry - Dylanesque

Wat het oordeel over deze Bob Dylan-coverplaat ook zijn mag, één prijs is binnen: de lelijkste hoes van het jaar. Een net iets te jeugdige Bryan Ferry staat in een rare houding voor een namaak psychedelische achtergrond. Gelukkig zit in deze lelijke verpakking een prima plaat. In de jaren tachtig (ook niet Bob Dylan's sterkste periode) verwerd Bryan Ferry tot een icoon van geliktheid. Ongetwijfeld draagt hij nog steeds maatpakken, maar zijn stem heeft een rauwheid en diepgang gekregen die ook Dylan's stem meer en meer uitdraagt.



Bob Dylan is overigens nooit ver weg geweest in het repertoire van Bryan Ferry. Eerder al coverde hij "A Hard Rain's Gonna Fall" en voor een BBC-sessie zong hij nog een handvol klassiekers. Maar een compleet album aan één artiest wijden en helemaal wanneer die ene artiest de al bijna kapot gecoverde Bob Dylan is, iemand die met zijn laatste paar platen zijn eigen carrière weer een prachtige impuls geeft, blijft gevaarlijk.
Lees verder...

|| 12:53 p.m.