Dubbel Mono

dinsdag, januari 31, 2006

 
Paulusma - Here We Are

Er is meer dan genoeg gesproken over de hoe en waaroms van het uiteenvallen van Daryll-Ann. Interessanter is de vraag naar wat de bandleden nu doen. Jelle Paulusma presenteert zich als eerste solo. De echo’s van Daryll-Ann klinken vooral door in de stem van Jelle Paulusma en in een enkele track ("Trust U Love Me").



Verder horen we voor het eerst electronica (spaarzaam, dat wel), ongetwijfeld te danken aan zijn werk met dance-act Clashing Egos en een bijna lo fi-achtig geluid dat doet denken aan bijvoorbeeld Jim White en Smog anno 1998 ("No Time To Waste", "Silence = Golden").
Lees verder...
|| 11:58 a.m.

zaterdag, januari 28, 2006

 
RIP Grandaddy

De NME meldde het gisteren al, maar nu staat het ook op hun eigen website: Grandaddy stopt er mee.

|| 3:35 a.m.

dinsdag, januari 24, 2006

 
Saturday Looks Good To Me - Every Night

De titel van de derde plaat van Saturday Looks Good To Me slaat de spijker op z’n kop. Every Night is niet alleen geschikt om de uitgaansadrenaline van de zaterdagavond te versterken, maar ook om van elke avond van elke dag van de week te genieten. En meer dan dat.



Een tijdlang was hun label Polyvinyl niet in Nederland vertegenwoordigd en dus maken we nu pas kennis met deze oorspronkelijk uit 2004 afkomstige plaat. Doodzonde, want Every Night verenigt invloeden van ‘60’s girlgroups, elementaire rock ‘n’ roll-riffs (denk Buddy Holly) en powerpop met een aan Belle & Sebastian verwant geluid. Daar moet je dan nog wel wat mee kunnen, maar dat kan Saturday Looks Good To Me.
Lees verder...
|| 11:42 a.m.

maandag, januari 23, 2006

 
'Als er fouten worden gemaakt ontstaan de mooiste dingen'

Het is inmiddels een paar maanden na het verschijnen van de langverwachte tweede plaat van Spinvis en de bijbehorende tournee is net begonnen. Dubbel Mono sprak temidden van rammelende geluidsboxen in het kantoor van Excelsior met Erik de Jong over het verschil tussen zijn debuut en zijn tweede plaat, Dagen van gras, dagen van stro, over kritiek, de lol in een bandje te spelen en over hoe je een band samenstelt.



‘Samen muziekmaken is het mooiste wat er is. Als er fouten worden gemaakt, samen geklooid wordt, dan ontstaan de mooiste dingen. Voor deze plaat hebben we dat ook gedaan. Ik had een aantal langere tracks en mensen en dan gingen we in Weesp opnemen: gewoon spelen en jammen, jammen, jammen. De opnames nam ik mee naar huis en ik ging ermee werken. Maar de basis waren de jams. Met een computer, als je alle parameters beheerst en in kunt stellen, dan mis je gewoon iets.’
Lees verder...
|| 1:46 p.m.

zondag, januari 22, 2006

 
Album Cover Galore - Class of 2006

De tel ben ik allang kwijt geraakt en bovendien zijn de meest lelijke hoezen al langs geweest. Maar deze kende ik nog niet:

|| 10:39 a.m.

donderdag, januari 19, 2006

 
Tortoise and Bonnie 'Prince' Billy - The Brave and The Bold

Soms willen muzikanten iets voor de gein opnemen dat grandioos mislukt. Frank Zappa wilde doo-wop op de hak nemen, maar maakte min of meer per ongeluk het geweldige Ruben & The Jets. Eerder een liefdesverklaring aan doo-wop dan een pastiche.



De postrockers van Tortoise zouden als grap een coverplaat opnemen met Will Oldham. De samenwerking kreeg zo'n eigen dynamiek dat The Brave and The Bold een wereldplaat is geworden.
Lees verder...
|| 10:54 a.m.

dinsdag, januari 10, 2006

 
Geigercounting

is de ADHD-toetsenist van Coparck en behebt met humor. Een paar stukjes uit het persbericht van zijn debuut Music to do the Dishes With:

...Geigercounting, de enige
dance-act ter wereld die nog zijn schoenen poetst en Douwe Egberts-punten
spaart....



...Geigercounting is Maurits de Lange, ook bekend als toetsenist van Coparck.
Geigercounting is fulltime huisvader en als de baby slaapt en zijn dochter
rustig is, verschuilt hij zich in de slaapkamer om de vetste electro te
produceren. Met als resultaat zijn debuutalbum: 'Music to do the dishes
with'. Het is een echte conceptplaat, bedoeld voor mentale ondersteuning bij
de afwas...

..."Deze plaat is bedoeld als weergave van hoe ik
live optreed. Omdat mijn live-optredens qua geluidskwaliteit niet aan de
normen van een hedendaagse CD-produktie voldoen heb ik een live-optreden
nagebootst op de computer. Je zou dit album ook kunnen zien als een
gefingeerde DJ-set met alleen eigen werk."...

...De releaseparty vindt op 18
februari plaats in Ekko te Utrecht met een zeer speciaal programma. Naast
verschillende optredens gaat Geigercounting zelf koken en serveert 'Penne
alla Matriciana' aan het publiek en doet natuurlijk zelf de afwas!...
|| 10:55 a.m.

 
Jenny Lewis with The Watson Twins

De beste manier om Rabbit Furcoat van Jenny Lewis te omschrijven. Dat begint al op de hoesfoto waar ze geflankeerd wordt door de even verlegen als geheimzinnig kijkende Watson Twins. De naam en titel van haar band staat in een klassiek letterfont boven de drie. Alsof we naar een oude LP van pak ‘m beet Loretta Lynn of Patsy Cline kijken.



En die namen komen niet voor niets bovendrijven. Jenny Lewis heeft dan wel niet de southern drawl van Miss Lynn, maar haar liedjes en verschijning stralen evenveel zuidelijks uit.
Lees verder...
|| 10:50 a.m.

dinsdag, januari 03, 2006

 
Trashcan Sinatras - Weightlifting

Weightlifting is pas de vierde plaat van de Trashcan Sinatras, hoewel ze al sinds eind jaren tachtig actief zijn. Desondanks hebben ze een fanatieke fanschare en doen ze meer dan een beetje hun best voor die fans: kijk maar eens naar de enorme waslijst aan downloads die ze ter beschikking stellen.



Toch vraag ik me af of die fans zo blij waren met Weightlifting. Opener "Welcome Back" is een fijne powerpoptrack a la The Posies (en goed gekozen na een fiks aantal jaren stilte rond de band) en ook de volgende tracks, "Got Carried Away" en "All the Dark Horses" bewijzen dat ze lekkere melodieën kunnen schrijven.
Lees verder...
|| 9:38 a.m.