Dubbel Mono

  My Morning Jacket - Z

Jim James en zijn band zijn al een aantal CD’s bezig met het exploreren van de jaren zeventig. Debuteerden ze nog met een prachtige lofi-plaat in de traditie van Neil Young’s Tonight’s The Night, het vervolg At Dawn en de stoere southern rock van It Still Moves heeft ze nu gebracht bij de melodieën en power van The Who en Big Star gebracht.



De belangrijkste constante op hun vier full-lengths en een handvol EP’s is de stem van Jim James. Er zijn maar weinig zangers die zo breekbaar kunnen zingen om een paar tellen later uit te barsten in intens woedend gehuil en gebrul. Hij produceert zelf en weet wat het beste is voor zijn muziek: karrevrachten echo op zijn stem.
Lees verder...

|| 1:38 p.m.