Dubbel Mono

  Achterstallige stukken 2:

The Len Price 3 - Chinese Burn

Goeie garagebands hebben weinig origineels in zich en doen daar als het goed is ook erg hun best voor. Mooier dan dezelfde outfits, dezelfde (Brian Jones!-) kapsels, koortjes, een fijn jengelende Rickenbacker en een minimaal drumstel is er niet. De hoesjes van je platen en de flyers van je shows een lekkere retro-look meegeven, de eerste platen van The Who en The Kinks uit je hoofd leren en daar ga je.



The Len Price 3 kennen het procédé. Ze spelen dan ook op vintage analoge spullen en zijn niet vergeten om hun garagepopliedjes op te nemen in mono.
Lees verder...

*

Old 97's - Drag It Up

Op sommige bands kun je bouwen. De ene omdat ze keer op keer fantastische albums afleveren, de andere omdat plaat na plaat linea recta richting vuilstort kan. Maar er zijn ook bands waarvan elke CD weer prima is, soms zelfs goed, maar die het maar niet lukken wil om boven een lullig saaie zeven uit te komen.'De Old 97’s zijn zo’n band. Vijf platen uitgebracht in ongeveer tien jaar en geen een maal een echte misser. Vooruit, Satellite Rides was wel heel erg gladjes gedaan, maar ook weer niet echt beroerd.



Eerlijk gezegd was ik ze al een beetje uit het oog verloren – logisch ook, want ze hadden een pauze van drie jaar ingelast. Maar de break en misschien ook de overstap naar hun nieuwe label New West heeft Old 97’s goed gedaan.
Lees verder...

|| 9:05 a.m.