Dubbel Mono

zondag, oktober 31, 2004

 
De Nationale Popquiz 2004
staat online. Afgelopen juni in Amstelveen had het spektakel plaats, toen veertig teams de strijd aangingen om de Nationale. Nu kun je zelf naspelen, oefenen voor 2005 en je voor je kop slaan waarom je toen dat intro niet herkende.
|| 11:49 p.m.

vrijdag, oktober 29, 2004

 
De duivel geeft, de duivel neemt
Het klassieke popverhaal van de duivel die een muzikant verleidt zijn ziel in te ruilen voor groots talent ontstond in de jaren dertig van de vorige eeuw. De oude bluesheld Robert Johnson was de eerste, maar bleek niet het laatste slachtoffer.



Ergens begin jaren tachtig herhaalde de duivel deze truc. Slachtoffer cq begunstigde was de voormalig voorzitter van de Blondie-fanclub, Jeffrey Lee Pierce.
Lees verder...
|| 10:18 a.m.

dinsdag, oktober 26, 2004

 
RIP John Peel



Condoleances worden hier al druk geplaatst (Jools? Stuart Campbell?)
[Het nieuws kwam - wederom - via Vonx]
|| 9:28 a.m.

maandag, oktober 25, 2004

 
Hüsker Dü
deed een kleine reünie, ter gelegenheid van een benefietfestival voor de ernstig zieke Karl Mueller van Soul Asylum. Grant Hart en Bob Mould - de enige twee nog muziekmakende leden - speelden voor het eerst in zestien jaar weer samen.



Greg Norton was blijkbaar niet acher de potten en pannen van zijn restaurant weg te halen om ook mee te doen.
Mocht iemand opnames tegenkomen van dit optreden, dan houd ik me aanbevolen.
[wederom via Vonx
|| 10:32 p.m.

 
Thurston Moore
- u weet wel - publiceert in mei volgend jaar een nieuw boek:



Over eighty home tapers, including artists, musicians, actors, writers, directors, comediennes, talk show hosts, and, of course, record store employees were invited to tell the stories behind their mixes. From the Romantic Tape, to the Break-up Tape, the Road Trip Tape, to the "Indoctrination" Tape-the art and text that emerged was of the mix cassette as a new way of re-sequencing music to make sense of our most stubbornly inexpressible feelings-a way of explaining ourselves to someone else, or to ourselves.
[via Vonx]
|| 10:10 a.m.

zondag, oktober 24, 2004

 
As pop as The Clash could get
The Washington Social Club schijnt in hun woonplaats een grote following te hebben, maar ik heb geen idee waarom. Niet vanwege deze plaat, mag ik hopen. Catchy ideetjes heeft deze club genoeg, maar geen enkele ervan komt uit eigen koker.



Je kunt ook een te grote fan van The Clash zijn, zo blijkt maar weer.
Lees verder...
|| 2:29 a.m.

donderdag, oktober 21, 2004

 
Lofi leeft
Lofi leeft en is nog lang niet dood ook. Tenminste niet wanneer Martien van Bergen aka Blimey! mag gelden als (Nederlandse) topper in het genre. Na twee CD’s met Tupelo Honey heeft Martien van Bergen onder de nom de plume Blimey! zijn derde full-length afgeleverd.



When She’s In Your Head is een plaat zoals ik die na pak ‘m beet 2000 nauwelijks meer gehoord heb: het betere knip- en plakwerk, in een collage van dertien popliedjes.
Lees verder...
|| 1:52 p.m.

dinsdag, oktober 19, 2004

 
De platenkast



heeft een nieuwe bijdrage. Deze keer helemaal uit Brooklyn, NY.

|| 10:34 a.m.

 
dEUS
verandert de line-up: Craig Ward durft niet meer te touren en Danny 'Cool Rocket' Mommens vindt zijn rol als medebaas in Vive la Fete te belangrijk om zich ondergeschikt te maken in dEUS.



Hun vervangers zijn Alan Gevaert (onder veel meer ex-Arno)en - tatataa! - Mauro Pawlowski (onder veel meer ex-Evil Superstars).
|| 9:20 a.m.

maandag, oktober 18, 2004

 
Work hard, play hard
Hier hebben we er weer eentje: hard werken, veel doen. Patrick Delabie is de naam en in het rijtje bezigheden is nu ‘singer/songwriter’ op zijn cv bij te schrijven.



Hij speelde al in Betty Ford Clinic, maakte de punkrockplaat "Specimen" en nu dus de CD "Correct Me, If I’m Right".
Lees verder...
|| 1:20 a.m.

zondag, oktober 17, 2004

 
Slint
komt weer bij elkaar - al is het maar voor even.



Namelijk om curator te zijn voor de Amerikaanse versie van All Tomorrow's Parties 2005.
[via Unburst Bubbles]
|| 10:49 a.m.

zaterdag, oktober 16, 2004

 
Poster Galore! Pinkpop



Gelijktijdig met de posters voor Paradiso is er in het Affiche Museum in Hoorn een expositie te zien van de posters die gebruikt zijn voor Pinkpop.
|| 1:18 p.m.

 
Poster Galore! Martin Kaye's posters voor Paradiso



Een beschouwing over de expositie is te vinden bij Stereo.
|| 1:15 p.m.

woensdag, oktober 13, 2004

 
Remix The Bluuueeees
Orange – het niet te verbeteren meesterwerk – en de remixplaten zijn het enige van de Jon Spencer Blues Explosion dat ik nog draai. De Experimental Remixes-EP en Acme-Plus zijn niet zozeer beter dan Orange en Acme, maar, vooral als het gaat om de laatste, minder eenvormig. En dat is waar de platen van Jon Spencer's fucked-up-blues-trio nog wel het meest last van hadden: de eenvormige landerigheid van Now I Got Worry en de saaie en ietwat mislukte garagesound van Plastic Fang.



Maar guess what: met het verdwijnen van Jon Spencer uit de naam (niet uit de band – hell no) maken de remixers plots onverbrekelijk deel uit van de opgefokte bluuuuuuuueeeeees.
Lees verder...
|| 7:31 a.m.

donderdag, oktober 07, 2004

 
De platenkast



is weer bijgewerkt. Deze keer met een deel van de nog niet opgeruimde collectie van Billy Clismo. Doe me een lol en maak een foto van je platenkast voor me. Mail 'm of plaats een link in de comments.
|| 11:38 a.m.

dinsdag, oktober 05, 2004

 
Country



maakt suicidaal. Lees hier (en zet snel die Johnny Cash-plaat af).
[via )=Esc]
|| 1:43 p.m.

maandag, oktober 04, 2004

 
Monstersound
Als je dacht dat alleen in de omgeving van Antwerpen en Gent weirde pop gemaakt werd, heb je het mis. Het virus is ook overgeslagen naar de zuidkant van België, waar één van de up and coming bands The Dallas Explosion is.



Dat het mogelijk was wist ik niet, maar ergens tussen de orgelgestuurde rock ‘n’ roll gekte van ons eigen Green Hornet en de losgeslagen idioterie van Mauro Pawlowski’s wijlen Evil Superstars regeert dit trio uit Wallonië.
Lees verder...
|| 1:01 a.m.

zondag, oktober 03, 2004

 
Under Byen @ Atak, Enschede
Het was niet het moment waarop de frele zangeres twee zware gitaarkoffers de trailer intilde, noch de manier waarop ze haar gezicht deels verborg achter haar haar. Eerder was het het oorsplijtende volume dat er voor zorgde dat mijn aanvankelijke idee van een band met nymfenzang snel onzin bleek. Zeven man sterk voor een volgepakte Atak - het was Pop voor Nop en dus gratis entree - en in een uur tijd werden maar een handvol tracks gespeeld. De zingende zaag en viool, de elektrische piano, twee drummers een bassiste, een cellist en de blonde zangeres met Björk-stem vormden Under Byen. Niet dat het slecht was, of vervelend - ze speelden slechts een uurtje, dus dat was goed te doen. Mijn advies is wel: draai liever de plaat. Ga je toch kijken, vergeet dan niet je oordopjes. Dit, dit, dit en dit klinkt heel anders dan wanneer ze het live brengen.
|| 5:27 a.m.

zaterdag, oktober 02, 2004

 
Detroit Country City
Ergens in de tijd dat de Rolling Stones Exile On Main Street opnamen, waren Keith Richards en Gram Parsons vrienden geworden. Keith Richards deelde zijn dope en Gram Parsons zijn ideeën over countryrock. Het gerucht ging toen dat Mick Taylor uit de band zou worden gezet en dat Gram Parsons zijn vervanger zou worden. Derig jaar lang is dat afgedaan als niet meer dan een gerucht, maar het lijkt er op dat er een kern van waarheid in zat. De sessies die men samen deed klonken meer dan goed, alleen zat de snelle dood van Gram Parsons een verdere samenwerking in de weg.



Nu zijn die sessies dan toch uitgebracht. De naam van de band is uiteraard verzonnen: Deadstring Brothers. Ongetwijfeld verwijzend naar de overleden Gram Parsons.
Lees verder...
|| 9:29 a.m.

 
Album Cover Galore!

|| 2:14 a.m.