Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen
is het eerste boek van
Andre Manuel. Hiermee voegt hij zich zowel in de rij van cabaretiers als in de iets recentere, maar verder soortgelijke rij van popmuzikanten die een boek publiceren. Het verschil met de columns, theaterteksten of matige romans die we dan in de vorm van meestal flodderige boekjes zien is dat
Het tragische einde van de Nederlander zoals wij hem kennen een politiek pamflet genoemd kan worden.
Een pamflet tegen een door commerciele TV en wakkere ochtendbladen gevoed Volksempfinden, tegen stompzinnigheid, modegrillen en voor, ja voor wat eigenlijk? De zwartgalligheid in de tweehonderdtwintig korte hoofdstukjes is groot en een soort absoluut nihilisme ligt constant op de loer, ware het niet dat humor - niet de ontwapenende die bij Manuels podiumverschijning hoort, maar de meest donkere denkbaar - voorkomt dat het een loodzware doemdenkerstekst is geworden. Een analyse van de huidige staat van Nederland is het, een scheldkritiek tegen de oppervlakkigheid en massahysterie in de vorm van een vertelling over de publieke en door het televisiepubliek bepaalde terechtstelling van een doodgewone kanariefokker uit het oosten des lands. Waarmee het naast zijn cabaretwerk en muziek de volgende en volkomen logische uitingsvorm van multitalent Andre Manuel is.
(zie ook
FileUnder)