Dubbel Mono

maandag, november 17, 2003

 
RIP Arthur Conley
Eerlijk is eerlijk: Sweet Soul Music vind ik een vervelend nummer en als ik deze In Memoriam niet tegen was gekomen had ik dit berichtje nooit geplaatst. Nu citeer ik het stuk in z'n geheel (de schrijver is Wim Vriezen):

In 1992 organiseerden we voor de derde maal een nationale popquiz. Enkele weken voor die quiz sprak ik stom toevallig iemand die hem (Arthur Conley) persoonlijk kende, ik wist al wel dat hij al jaren in Ruurlo woonde maar dat was het. Ik kreeg zijn telefoonnummer en besloot hem te bellen. Ik kreeg hem al snel aan de telefoon en legde hem uit wat de bedoeling was: Of hij onze speciale gast wilde zijn tijdens onze kwis, en wat ik nooit had verwacht, hij voelde zich vereerd en stemde al snel toe.Ik regelde het vervoer en halverwege de kwis kwam er stilletjes een ietwat schrale, magere donkere man de zaal binnen en nam plaats naast onze jury-tafel. Tussen één van de rondes door kondigde presentator Tom Blomberg hem aan: "Zojuist is hier in de zaal een man verschenen, die ooit wereldberoemd was en miljoenen platen heeft verkocht", de zaal was vol verwondering, want hij was nog niet of nauwelijks herkend en er klonk eeen beleefd applaus. We gingen verder met onze kwis en de ronde "black music" werd gestart. En toen gebeurde het volgende: Het intro van "Funky street" werd ingestart en na enkele tellen begon de zaal spontaan te applaudiseren en Arthur was zichtbaar ontroerd, dit moment was er één om nooit te vergeten. Later deelde hij de prijzen uit en ging met het winnende team (Swie Tio en Peter Suyker) op de foto en nam afscheid met een bos bloemen.
Arthur Conley, alias Lee Roberts,
geboren: 1946, Atlanta, USA
overleden: 2003 Ruurlo Nederland
"MAY GOD HAVE HIS SWEET SOUL"
|| 3:25 p.m.