Dubbel Mono

dinsdag, april 15, 2003

 
Stuurbaard Bakkebaard
krijgt voor tweede CD Mercedes bij FileUnder een prima recensie. Maar niet zo juichend als ik verwacht had. Blijkbaar heeft FileUnder nog nooit het genoegen gesmaakt om in een dertig jaar oude Mercedes rond te rijden. Zo eentje van zwaar plaatstaal en zonder stuurbekrachtiging.



Na een uurtje cruisen houd je een stevige, maar niet onprettige spierpijn over. Het lekkere gevoel na een uurtje heftig sporten. Mercedes klinkt gelukkig allesbehalve als een sportschoolplaat, een opgevoerde en met spoilers verpestte BMW of een verlaagde, knaloranje Manta (extra smal model: kun je met beide ellebogen uit de raampjes leunen). De Mercedes moet een ouwe 200 zijn: degelijk gebouwd, maar wel degelijk spannend; op de juiste momenten knarsend en schurend en jawel, soms moet je eigenhandig iets doen aan die wagen.



Inspanning en nadenken over hoe zo'n ding in elkaar zit. Na het uitstappen ben je niet direct vergeten wat je gedaan hebt, maar zeurt het gevoel van het rijden nog een tijdje lekker door: Eindrucksvoll.
(En als enigszins vergelijkbare band hoor ik het Groningse Whipster nog te noemen).
Update: de titel Mercedes blijkt inderdaad op een dame te slaan in plaats van op een auto. Maar goed dat ik het tweede plaatje had toegevoegd.
|| 1:35 p.m.