Dubbel Mono

  Meindert Talma/ Nyk de Vries / Spinvis @ Muziekcentrum, Enschede
Een afsluitende ovatie waarbij het publiek ging staan, stomweg omdat het een zitconcert was. Het lijkt op de gemiddelde theatervoorstelling. Die moet ook wel heel erg slecht zijn, wil het publiek na afloop niet staand applaudiseren. Al was het maar om de spieren alvast te strekken. Naar het schijnt was het j.l. donderdag de enige show van Spinvis die niet uitverkocht was. Het podium van het Enschedese Muziekcentrum was dus ook omgedraaid, waarbij het publiek deels op het podium, deels in de koorbanken kon plaatsnemen. De zaal was afgeschermd met een doek.
Meindert Talma's set werd geplaagd door het veelvuldig wegvallen van zijn stem in de enorme ruimte. Ook bleek er geen CD-speler in het immense pand aanwezig, dus de stemsamples in Rumminge vielen weg.
Voor Spinvis golden de geluidsproblemen niet: de liedjes klonken transparanter en beter dan in Apeldoorn, al kan dat ook komen doordat we nu op een balkon zaten. Sterker nog, doordat het publiek muisstil bleef kon je zowaar elk instrument onderscheiden. Maar waar het publiek in De Gigant een week ervoor met geroezemoes en geschreeuw het optreden een beetje verstoorde, was het hier juist de wel erg beleefde stilte die het gevoel gaf dat de band wat afstandelijk haar werk deed. Niet dat dat viel te merken aan de afsluitende staande ovatie, want die was enthousiast genoeg. Maar ja, zoiets krijgt de gemiddelde cabaretact ook. En hoe grappig soms ook, Spinvis en zijn band hebben veel en veel meer verdiend dan een gemiddelde cabaretact. Terwijl die in Enschede meestal wel voor een uitverkochte zaal spelen. Ik begrijp weer waarom zoveel mensen verhuizen uit deze stad.
Update: Norbert - inmiddels ook al verhuisd uit Enschede - schreef voor De Subjectivisten een recensie.
Update 2: Ook de Spinvis Gazette was in Enschede en beschreef en passant de Twentse volksaard, vrees ik.

|| 4:02 p.m.