Dubbel Mono

  Slobberbone @ Hedon, Zwolle 6-10-2
Het was tijdens de derde song dat het me in het oor geroepen werd. Vanaf dat moment kwam de sfeer er niet echt meer in. Wist de rest van de zaal het? Als ze via de zijdeur en het café hun drank haalden waarschijnlijk wel, want daar stond een TV aan. En wist de band op het podium het? Waarschijnlijk niet, want het optreden begon rond negen uur en pas even daarna werd het bekend gemaakt. Hadden ze, afkomstig uit Denton, Texas, enig idee wat de impact zou kunnen zijn? Ik had niet het idee dat iemand in het publiek wist of en hoe het indruk zou maken, laat staan de band.
Gewoon doorgaan dus en er de fijne rock'n'roll-show van maken die ze altijd neerzetten. De bassist zette zijn bas even in zijn nek en sprong het publiek in, de zanger zweette en ragde als altijd, de gitarist stak de ene sigaret met de andere aan en brandde zijn lippen aan het uiteinde van zijn peuk. De drummer keek meer dan chagrijnig, en trapte uit spelvreugde per ongeluk zijn bassdrum ondersteboven. Ze speelden zelfs mijn favoriete nummers, Lumberlung en Billy Prichard.
Maar voordat iemand op de terugweg op kon merken dat ze een publieksfavoriet als I'll be damned niet hadden gespeeld, moest de autoradio aan. Toch even horen hoe de dood van De Goede Duitser gebracht werd.

|| 1:16 p.m.