Dubbel Mono

  Dubbel sneu
Had Joris Gillet van Stereo zich zo verheugd op het optreden van Ikara Colt op London Calling, kon hij ze niet zien:
"Verwachtte er veel van, keek er erg naar uit en had tegen alles en iedereen al lopen te verkondigen dat dit het hoogtepunt zou worden. En nu puntje bij paaltje kwam zou ik ze zelf niet eens kunnen zien. Grumble, fuck en godver dus."
Prompt schrijft Els van Whiskas:
"Ikara Colt was inderdaad het hoogtepunt van de avond."
Zout in de wond. Zoiets als je chagrijnige vrienden op een festival vertellen dat het bandje op podium B briljant was, terwijl zij een half uur bezig waren om na het eerste teleurstellende kwartier de meute voor podium A te verlaten.
Overigens noemt Whiskas Ikara Colt "echte broek-ophijs-muziek". En dat is als compliment bedoelt, maar doet mij eerder denken aan halfdronken vrachtwagenchauffeurs die hun zondagse spijkerbroek nog eens extra over hun pens hijsen, dan aan een reactie op een top-act. Verschil in context, zou een literatuurwetenschapper ongetwijfeld zeggen.

|| 2:58 p.m.