Dubbel Mono

  It leaves you mesmerized, lost in meditative thought and captivated by the grainy, exquisite textures
roept de interviewer van dienst in Pitchfork over de CD Neon Golden van The Notwist. Jawel. Gebiologeerd, in hoger sferen en gevangen in tegendraadse, eh, weefsels. Opvallend, hoe het taalgebruik van een recensent bepaald wordt door de muziek. Niet dat je een plaat van bijvoorbeeld The Notwist meteen op z'n Onno Cro-Mag's zou moeten bespreken, maar het zou toch leuk zijn als ook voor dit soort bands termen als 'in-your-face', 'fucked-up', 'stuiterhard', 'adrenaline-opwekkend' en dergelijke zouden worden gebruikt.
Ter vergelijking: een quote als de volgende zou wat mij betreft ook voor Neon Goldenopgeld kunnen doen.

"if you, being anything like me, were smart (which I'm not) then you would seek this out immediately and jam this fucker so loud that yr neighbors will give you dirty looks whenever they see you."

Maar dit kwam uit een bespreking van een Cruevo/Brainol split CD.

|| 3:18 p.m.